نیلوفرانه
پیامبر اکرم: حیا زیباست اما در زنان زیباتر است.
امسال هم نیامدی... در میان کوچه های دلتنگی... و در میان لبخندهای امیدوار ما... دوباره سالی جدید را آغاز میکنیم .. نه با نا امیدی... که با امید آمدنت... امیدی برای آکنده شدن بوی نرگس های سفید در فضا... دوباره آفتاب نود ویک به غروب میرود.. ومن میمانم و خودم... من و دلم... من و... زمستان هم گذشت... گذشت با همه سرماهایش... گذشت با همه حرفهایش... گذشت با لحاف سفید رنگش.. و بهار او که خنده زمین است به شکوه آفتاب با چادری سبز رنگ از سفر یکساله خود باز میگردد... بهار باشد یا زمستان... خدا زمین را بدون حجاب نمیگذارد... خدا زمین را دوست دارد... گاه گاهی که دلم میگیرد سر به آسمان بر میدارم... چشمانم را به رنگین کمان میدوزم و تا بینهایت فاصله ها به دنبال تو میگردم... دریغ از اینکه تو اینجایی... همین جا... نزدیکتر از رگ گردنم... دلم را سپرده ام به نگاه تو... به نگاه گرمت که ارامشیست برای دل طوفانیم... نگاه را سپرده ام به نگاه تو... نگاهی که خود دنیاست برای نگاه کوچکم... چادرم را سپرده ام به نگاه تو... نگاهی که خود نگاهبان آن است... لبخندت را به من هدیه کن... نگاه تو را با لبخند شیرینت بیشتر دوست دارم وقتی خسته ای... وقتی باران میهمان نگاهت میشود... وقتی آینده ات را مه آلود میبینی... وقتی پنجره زندگی ات را غبار میپوشاند... . . . در لحظه نیایش مادرت با خدا سرت را بر روی چادرش میگذاری... به اومیگویی التماس دعا ... و مادر... او که دلش آسمان است و مهرش آفتاب... برایت دعا میکند... و نور دوباره میهمان قلب تو میشود... دعا میکنم برای سلامتی تمام مادرانی که در بستر بیماری برای نگاه نگران ما دعا میکنند... 


ادامه مطلب
| قالب برای بلاگ |
